Ήρθαν δυο-τρεις φοιτήτριες σήμερα και μου είπαν: «Γέροντα, κάντε προσευχή να περάσουμε στις εξετάσεις».Και εγώ τις είπα: «Θα προσευχηθώ να περάσετε τις εξετάσεις τηςαγνότητας. Αυτό είναι το πιο βασικό. Όλα τα άλλα βολεύονται μετά». Καλά δεν τις είπα; Ναι, είναι μεγάλο πράγμα να βλέπεις στα πρόσωπα των νέωνσήμερα τη σεμνότητα, την αγνότητα! Πολύ μεγάλο πράγμα!Έρχονται μερικές κοπέλες οι καημένες τραυματισμένες. Ζουν άτακτα μενέους, δεν καταλαβαίνουν πως ο σκοπός τους δεν είναι καθαρός καισακατεύονται. «Τι να κάνω, πάτερ;» με ρωτούν. «Ο ταβερνιάρης, τις λέω,έχει φίλο τον μπεκρή, αλλά γαμπρό δεν τον κάνει στην κόρη του». Νασταματήσετε τις σχέσεις. Αν σας αγαπούν πραγματικά, θα το εκτιμήσουν. Ανσας αφήσουν, σημαίνει ότι δεν σας αγαπούν και θα κερδίσετε χρόνο».Ο πονηρός εκμεταλλεύεται τη νεανική ηλικία, που έχει επιπλέον και τησαρκική επανάσταση και προσπαθεί να καταστρέψει τα παιδιά στη δύσκοληαυτή περίοδο που περνούν. Το μυαλό είναι ανώριμο ακόμα, υπάρχει απειρίαμεγάλη και απόθεμα πνευματικό καθόλου. Γι’ αυτό ο νέος πρέπει πάντα νααισθάνεται ως ανάγκη τις συμβουλές των μεγαλυτέρων σ’ αυτή την κρίσιμηηλικία, για να μη γλιστρήσει στο γλυκό κατήφορο της κοσμικής λεωφόρου,που στη συνέχεια γεμίζει την ψυχή από άγχος και την απομακρύνει αιώνιααπό τον Θεό.Καταλαβαίνω ότι ένα φυσιολογικό παιδί, στη νεανική ηλικία, δεν είναιεύκολο να βρίσκεται σε τέτοια πνευματική κατάσταση, ώστε να κάνειδιάκριση· «ουκ ένι άρσεν και θήλυ». Γι’ αυτό και οι πνευματικοί πατέρεςσυνιστούν να μην κάνουν συντροφιά τα αγόρια με τα κορίτσια, όσο καιπνευματικά κι αν είναι, γιατί η ηλικία είναι τέτοια που δε βοηθάει και οπειρασμός εκμεταλλεύεται τη νεότητα. Γι’ αυτό συμφερότερο είναι ο νέοςθα θεωρηθεί ακόμα και κουτός από τα κορίτσια (ή η νέα από τα αγόρια) γιατην πνευματική του φρονιμάδα και αγνότητα και να σηκώνει και αυτόν τοβαρύ σταυρό. Γιατί αυτός ο βαρύς σταυρός κρύβει όλη τη δύναμη και τησοφία του Θεού και τότε ο νέος θα είναι πιο δυνατός από τον Σαμψών καιπιο σοφός από το σοφό Σολομώντα.Καλύτερα είναι, όταν βαδίζει, να προσεύχεται και να μην κοιτά δεξιάκαι αριστερά, ακόμα και αν πρόκειται να παρεξηγηθεί από συγγενικάπρόσωπα, γιατί δήθεν τους περιφρόνησε και δεν τους μίλησε, παρά ναπεριεργάζεται και να βλάπτεται και να παρεξηγηθεί ακόμα από τουςκοσμικούς ανθρώπους που σκέφτονται πονηρά. Χίλιες φορές καλύτερα ναφεύγει σαν το αγρίμι από τους ανθρώπους μετά τον εκκλησιασμό για ναδιατηρήσει την πνευματική του φροντίδα και ό,τι απεκόμισε από τονεκκλησιασμό, παρά να κάθεται και να χαζεύει στις γούνες (ή στις γραβάτεςη νέα) και να αγριέψει πνευματικά από το γρατσούνισμα που θα του κάνει οεχθρός στην καρδιά.Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος δυστυχώς έχει σαπίσει και, απ’ όπου κι ανπεράσει μια ψυχή που θέλει να διατηρηθεί αγνή, θα λερωθεί. Με τη διαφοράόμως ότι ο Θεός δεν θα ζητήσει τα ίδια με αυτά που θα ζητούσε την παλιάεποχή από ένα Χριστιανό που ήθελε να διατηρηθεί αγνός. Χρειάζεταιψυχραιμία, και ο νέος να κάνει ό,τι μπορεί. Να αγωνισθεί, για νααποφεύγει τα αίτια, και ο Χριστός μας θα βοηθήσει από εκεί και πέρα. Οθείος έρωτας, αν φουντώσει στην ψυχή του, είναι τόσο πολύ θερμός πουέχει τη δύναμη να καίει κάθε άλλη επιθυμία και κάθε άσχημη εικόνα. Ότανανάψει αυτή η φωτιά, τότε αισθάνεται και τις θείες εκείνες ηδονές, πουδεν μπορεί κανείς να τις συγκρίνει με καμιά άλλη ηδονή.Όταν γευτεί το ουράνιο εκείνο μάννα, δεν θα του κάνουν καμιά εντύπωσηπλέον τα άγρια ξυλοκέρατα. Γι’ αυτό πρέπει να πιάσει γερά το τιμόνι καινα κάνει το σταυρό του και να μη φοβάται. Μετά από τον μικρό του αγώναθα λάβει και την ουράνια τροφή. Την ώρα του πειρασμού θέλει παλληκαριά,και ο Θεός θαυματουργικά θα βοηθήσει.(Λόγοι, του Γέροντος ΠαϊσίουΑπό το περιοδικό «Τα Κρίνα»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου